Z końcem marca 1920 staje się jasne, że rokowania pokojowe z Sowietami są z ich strony grą pozorów. 21 kwietnia w Winnicy Polska i Ukraińska Republika Ludowa uzgadniają zasady współdziałania. Piłsudski i ataman Semen Petlura mają prowadzić wspólne wojska przeciw bolszewikom, dominującym w ukraińskiej stolicy. Wbrew oczekiwaniom, armia nie zyskuje szerokiego poparcia ludności.
1 listopada 1918 – wraz z wybuchem konfliktu o Lwów rozpoczyna się wojna polsko-ukraińska.
16 lipca 1919 – konflikt polsko-ukraiński kończy się zwycięstwem Polaków, po wyparciu armii ukraińskiej za linię rzeki Zbrucz.
21 kwietnia 1920 – Rzeczpospolita podpisuje ugodę z rządem ukraińskim, uznając Ukraińską Republikę Ludową. Strony między innymi uzgadniają przebieg granicy polsko-ukraińskiej na linii Zbrucza i Prypeci oraz współpracę militarną przeciw wojskom bolszewickim na terenie Ukrainy.
25 kwietnia 1920 – rozpoczyna się ofensywa Wojska Polskiego i armii Ukraińskiej Republiki Ludowej na opanowany przez bolszewików Kijów.
26 kwietnia 1920 – Naczelnik Państwa Józef Piłsudski wydaje odezwę do Ukraińców:
Wojska Rzeczpospolitej Polskiej na rozkaz mój ruszyły naprzód, wstępując głęboko na ziemię Ukrainy. Ludności ziem tych czynię wiadomym, że wojska polskie usuną z terenów, przez naród ukraiński zamieszkanych – obcych najeźdźców, przeciwko którym lud ukraiński powstawał z orężem w ręku, broniąc swych sadyb przed gwałtem, rozbojem i grabieżą. Wojska polskie pozostaną na Ukrainie przez czas potrzebny po to, aby władzę na ziemiach tych mógł objąć prawy rząd ukraiński. Z chwilą, gdy rząd narodowy Rzeczpospolitej Ukraińskiej powoła do życia władze państwowe […] – żołnierz polski powróci w granice Rzeczpospolitej Polskiej.
7 maja 1920 – Wojsko Polskie wkracza do Kijowa.
Koniec maja 1920 – bolszewicy przechodzą do kontrofensywy.
13 czerwca 1920 – ostatnie jednostki Wojska Polskiego opuszczają Kijów.
25 lipca 1920 – bolszewicy przełamują obronę rzeki Zbrucz.
Zobacz też stronę projektu: www.nieskonczenieniepodlegla.pl
Napisz komentarz
Komentarze