Pierwsze takie ośrodki w Polsce. Leczenia wymaga nawet 5 tysięcy dzieci

Dokładnych liczb nikt nie jest w stanie podać, ale szacuje się, że w Polsce jest nawet 5 tysięcy dzieci uzależnionych od komputera. Problem został zauważony już kilka lat temu, ale ostatnio mocno przybrał na sile. Winę za to ponosi pandemia i związane z nią przejście uczniów na nauczanie zdalne. Przez to spędzali wiele godzin przed ekranem komputera i często także po zakończonych lekcjach.

Już kilka miesięcy zrodził się pomysł, aby utworzyć ośrodki zajmujące się leczeniem dzieci i młodzieży właśnie z tego uzależnienia. „Dostrzegamy problem uzależnienia dzieci i młodzieży od nowych technologii cyfrowych” – mówi, cytowany przez „Rzeczpospolitą” Filip Nowak, prezes Narodowego Funduszu Zdrowia i ujawnia, że zdecydowano się na realizację pierwszego w Polsce programu, który ma pomóc najmłodszym pacjentom.

Jestem przekonany, że dzięki tej inicjatywie placówki realizujące program wypracują wzorcową ścieżkę terapeutyczną dla dzieci, które zmagają się z uzależnieniem od smartfona czy komputera, którą będzie można wykorzystać na szeroką skalę w całej Polsce.

- Filip Nowak, prezes Narodowego Funduszu Zdrowia

Ośrodków w całym kraju ma być 10, a pierwszy  to Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Mokotów. Kolejnym jest Ośrodek Profilaktyki i Terapii dla Młodzieży i Dorosłych w Białymstoku. Następne, które przyjmą pacjentów, znajdują się w: Bielsku-Białej, Jeleniej Górze, Koninie, Łodzi, Szczecinie, Toruniu, Wrocławiu i Zielonej Górze.

Z terapii skorzystają dzieci przed rozpoczęciem nauki w szkole oraz dzieci i młodzież w wieku szkolnym, do czasu ukończenia nauki w szkołach ponadpodstawowych. Na leczenie w ramach pilotażu nie ma skierowania. Wystarczy zgłosić się do placówki realizującej program. Pierwsza wizyta jest możliwa już siedem dni roboczych od zgłoszenia.

- „Rzeczpospolita”

Jak rozpoznać uzależnienie od komputera

• Brak kontroli czasu,
• zaniedbywanie wielu aspektów życia,
• podejmowanie w internecie działań mało konstruktywnych,
• utrzymywanie relacji głównie albo wyłącznie przez internet,
• kłótnie z rodzicami czy rodzeństwem,
• niepokojące stany emocjonalne,
• kłamanie co do czasu korzystania z sieci oraz urządzeń i korzystanie z niej po kryjomu,
• wagarowanie.